منو تنهایی

اااائلیار شنیدم که چون قوی زیبا بمیردفریبنده زادو فریبا بمیردشب مرگ تنها نشیند که موجیرود گوشه ای دور و تنها بمیرددر ان گوشه چندان غزل می سرایدکه خود در میان غزل ها بمیردگروهی بر انند کاین مرغ زیباکجا عاشقی کرد انجا بمیردشب مرگ از بیم انجا شتابدکه از مرگ غافل شود تا بمیردمن این نکته گیرم که باور نکردمندیدم که قویی به صحرا بمیردچو روزی از اغوش دریا بر ایدشبی هم در اغوش دریا بمیردتو در یای من بودی اغوش وا کنکه میخواهد این قوی تنها بمیرد, ...ادامه مطلب

یار و همسر نگرفتــــــم که گـــــــــــرو بود سرمتــــو شدی مادر و من با همه پیری پســـــــرمتو جگـــــرگوشه هم از شیر بریدی و هنـــــــوزمن بیچـــــــاره همان عاشق خونیــن جگــــرمخون دل می خورم و چشــــــم نظربازم جـــامجرمم این است که صاحبــــدل و صاحب نظـرممن که با عشق نرانــــــدم به جوانـی هوسیهوس عشق و جوانـــی ست به پیــرانه سرمپدرت گوهــــــــــر خود تا به زر و سیم فــروختپــــــــــــــ ــدر عشق بسوزد که درآمد پـــــــدرمعشـــق و آزادگــی و حسن و جوانــی و هنـــرعجبــا هیچ نیرزیــــــــــ ـــــد که بی سیم و زرمهنــــــــــــر م کاش گره بند زر و سیمـــــــم بودکه ببـــــــــــــ ـازار تو کـــــــــاری نگشود از هنرمسیـــــــزده را همه عالم بدر امروز از شهـــرمن خود آن سیزدهـــــــم کز همه عالم بـدرمتا بدیـــــــــوار و درش تازه کنم عهـد قــــــــدیمگاهـــــــــی از کوچه معشوقه خود می گــذرمتو از آن دگـــــــــــــ ری، رو که مـــــرا یاد تو بسخود تو دانـــــــــی که من از کان جهانی دگرماز شکــــــــــــا ر دگران چشم و دلی دارم سیرشیــــــــــرم و جوی شغــــــالان نبود آبخـــورمخ,گاهی از کوچه معشوقه خود می گذرم,گاهی از کوچه ی معشوقه ی خود میگذرم ...ادامه مطلب